Buitenplaats Trompenburgh

Buitenplaats Trompenburgh is een zeventiende-eeuwse ontginning ten westen van Hilversum, op de grens van de hoger gelegen zandgronden van het Gooi en de lager gelegen veengronden van de Vecht. Huis Trompenburgh is een beeldbepalend gebouw en het icoon van ’s-Graveland, en maakt deel uit van de reeks ’s-Gravelandse buitenplaatsen. Ondanks dat ter in de loop der tijd veel is verdwenen of getransformeerd, vormt de laat zeventiende-eeuwse aanleg nog steeds de basis van het huidige beeld. De visie van Karres en Brands betreft het herstellen van de park-tuin van Trompenburgh, waarbij het verhaal van de buitenplaats op respectvolle wijze zichtbaar is gemaakt. Daartoe is eerst een toekomstvisie ontwikkeld, die de basis vormt voor de ontwerpen die de komende jaren worden uitgewerkt. In 2012 is de eerste fase uitgevoerd. 

Hoewel het huis Trompenburgh al in een aantal fasen is gerestaureerd, is de huidige parkaanleg slechts een schim van wat het, volgens afbeeldingen uit 1704, ooit geweest moet zijn. Een groot deel van de parkaanleg is verdwenen en het resterende deel is ernstig verwaarloosd. De huidige aanleg is onsamenhangend en mist, naast een duidelijke ruimtelijke hoofdstructuur, de verfijning in het detail.

De belangrijkste kwaliteiten van de huidige parkaanleg zijn de herkenbaarheid van de zeventiende-eeuwse grondvorm, enkele karakteristieke toevoegingen zoals een landschappelijk padenpatroon, en de aanwezigheid van een bomenbestand met enorme bomen. Dit vraagt om een ontwerp dat gekenmerkt wordt door flexibiliteit op een stevige onderlegger. De essentie van het zeventiende-eeuwse terreinontwerp, gekoppeld aan de bouwkundige en symbolisch-conceptuele opzet van het hoofdgebouw, zijn leidend voor het renovatieplan. Reconstructie in ‘museale‘ zin van de 17e eeuwse opzet is in het geval van Trompenburgh niet de lijn waarnaar gestreefd wordt. Integendeel: Trompenburgh wordt hersteld met behoud van diverse nog aanwezige stijlkenmerken en met inachtneming van het hedendaagse gebruik. 

In de eerste fase is het vroeg-landschappelijke padenpatroon in het wandelbos hersteld, is het bomenbestand deels uitgedund en aangevuld, stinzenbeplanting aangebracht en is de centraal gelegen ronde historische vijver in ere hersteld.