Bruggen Technopolis

Ten zuidoosten van Delft wordt het Science Park Technopolis ontwikkeld, als onderdeel van het ambitieuze Science Port Holland. Science Park Technopolis wordt een bedrijvenpark dat zich richt op onderzoek en ontwikkeling in nauwe relatie met de Technische Universiteit Delft, en heeft als ambitie één van de belangrijkste kennisparken van Europa te worden. Daarbij maakt Technopolis gebruik van de reeds aanwezige voorzieningen en infrastructuur van het gebied tussen Rotterdam, Rotterdam Airport, TU Delft en Delft. In samenwerking met Kaan architecten heeft Karres en Brands een stedenbouwkundig plan ontwikkeld voor de zone.

Voor de inrichting van de openbare ruimte is een set regels opgesteld die een stevig, maar simpel raamwerk vormen voor toekomstige ontwikkelingen. Het landschap is de gemeenschappelijke ruimtelijke basis die de gebouwen met elkaar verbindt, en is tevens de openbare plek voor ontmoeting en interactie. De beleving van water, bomenrijen, lucht, rietlanden en bloemrijke graslanden worden aangezet met lange rechte paden en verblijfplekken. Een wandeling door dit Hollandse landschap met eigentijdse bebouwing vormt een inspirerende omgeving voor moderne bedrijven en onderwijsinstellingen. 

Binnen het stedenbouwkundig plan heeft kKarres en Brands vijf voetgangersbruggen ontworpen. De bruggen zijn de ‘slimste’ bruggen in hun soort: ze zijn voorzien van sensoren die temperatuur, versnelling, vervorming en belasting meten. Sommige bruggen hebben wel 38 sensoren. Via een online platform krijgt de beheerder van de brug zo direct inzicht in gebruik, temperatuur en belasting. Op basis van die informatie kan bijvoorbeeld besloten worden de brug te bestrooien om gladheid te bestrijden, onderhoud te plegen of andere beheerstaken uit te voeren. 

De bruggen zijn subtiel ingepast in de fraaie landschappelijke omgeving; het zijn markante ruimtelijke elementen, die op de ene plek een pad over het water vormen, zijn ontworpen als een ‘zit-trap’ parallel aan het water of als een haak in het landschap liggen en zo de kruisende orthogonale paden- en waterstructuur benadrukken. Daar waar de lange rechte paden de watergangen kruisen zijn de bruggen niet enkel opgevat als overgangen, maar vormen ze ook een ontmoetingsplek. De flauw oplopende oevers ’vragen’ om doorzicht onder de brug; om de constructie zo rank mogelijk te kunnen maken, en zowel vlonder en brug als een geheel uit te kunnen voeren, zijn de bruggen gemaakt van glasvezel versterkte kunststof (GVK).