Museum Arnhem

De gemeente Arnhem heeft Karres en Brands gevraagd om een stedenbouwkundige en landschappelijke analyse te maken van de ontwikkelingsmogelijkheden van Museum Arnhem. Het museum is een geliefde plek in Arnhem, hoog boven op de stuwwal en uitkijkend over de Rijn. Het is een mooi, oud gebouw in een lommerrijke omgeving. Ooit gebouwd als herensociëteit en in de loop der jaren meerdere malen uitgebreid, voldoet het gebouw nu niet meer aan de huidige museale wensen en eisen. Het gebouw is te klein, de beheeromstandigheden onvoldoende en de ruimtelijke organisatie ongeschikt voor een moderne bedrijfsvoering gericht op interactie. 

Ondanks de karakteristieke locatie geniet het museum slechts van een beperkte zichtbaarheid vanuit de stad en vanuit de beeldentuin wordt het zicht op de omgeving gemaskeerd door uitgegroeide bosschages op de steilrand. Vanaf de weg onderlangs en de rivieroevers is de toegang tot de museumtuin slecht zichtbaar en is het terrein bovendien moeilijk toegankelijk. In de huidige situatie wordt de bijzondere positie van het gebouw en het landschap nauwelijks benut. 

De museumtuin zelf en de naastgelegen groengebieden, die middels hellingbanen en trappen verbonden zijn, zijn dichtgegroeid, omsloten door hekwerken en weinig uitnodigend door achterstallig onderhoud en verwaarlozing. Een wezenlijk onderdeel van de opgave is het beter verankeren van het museum in zijn omgeving. 

Op basis van een grondige analyse van gebouwen, tuin en context zijn de uitgangspunten voor versterking van de ruimtelijke kwaliteit voor het plangebied opgesteld, zijn de schakering van het programma en het laadvermogen van de plek verkend. Op basis daarvan zijn drie mogelijke modellen voor de toekomstige uitbreiding van het museum. 

In de toekomstvisie wordt ingezet op het aansluiten van het museum bij de stedenbouwkundige en landschappelijke ontwikkelingen in de stad, zoals de ontwikkeling van het cultuurprogramma in het centrum en de ontwikkeling langs de kades van de Rijn. Deze open houding en het zoeken naar verbinding krijgen hun weerslag in de fysieke verschijningsvorm van het gebouw en de tuin. Het museum kan daarbij opgevat worden als een schakel in een groter geheel. Dat betekent onder meer een betere zichtbaarheid vanuit de stad, maar ook een verankering in een netwerk van verbindingen.

De studie biedt, in combinatie met de onderliggende visie van het Museum Arnhem op de toekomst en met de inzichten in de financiële aspecten, input voor een besluit over de uitbreiding, de gebiedsontwikkeling en architectenselectie.